Spadek czy darowizna to nie tylko niespodziewany przypływ gotówki, ale także szereg obowiązków. Niezależnie od tego, czy są to pieniądze, wartościowe dobra czy nieruchomość, trzeba rozliczyć się z Urzędem Skarbowym – jak wynika z ustawy o spadkach i darowiznach. Zdarzają się jednak sytuacje, że jesteśmy zwolnieni z podatku od darowizny. Ile on wynosi, kiedy jest obowiązkowy, a kiedy nie?
Darowizna – bezpłatne przekazanie świadczenia
Darowizna – zgodnie z artykułem 888 Kodeksu Cywilnego – to umowa, w której darczyńca przekazuje komuś m.in. pieniądze, rzeczy lub nieruchomości bezpłatnie, czyli dzieli się z wybraną osobą swoim majątkiem. W ten sposób można też przekazać komuś prawo – na przykład użytkowania wieczystego – a także umorzyć dług czy inne zobowiązania. W takiej sytuacji darczyńca zrzeka się świadczeń ze strony pożyczkobiorcy.
Darowizna jest w Polsce jest opodatkowana
W większości sytuacji trzeba uiścić podatek od darowizny, ale są też wyjątki od tej reguły. Rodzice lub dziadkowie często przekazują swoje mieszkanie dzieciom czy wnukom, zapisując je w ramach darowizny. Wymagana jest wtedy umowa przygotowana w obecności notariusza. Dodatkowo dotychczasowy właściciel może się zabezpieczyć, zachowując prawo dożywotniego korzystania z mieszkania czy domu.
Obie strony – czyli na przykład rodzice oraz dzieci – muszą wybrać się do kancelarii notarialnej oraz Urzędu Skarbowego, aby dokonać niezbędnych formalności. Konieczny jest bowiem wpis do ksiąg wieczystych.
Zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego
Przyjmując darowiznę, trzeba też uregulować zobowiązania względem Urzędu Skarbowego – przepisy te reguluje ustawa z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. W zależności od przynależności do danej grupy, zależy wysokość podatku od darowizny – waha się on od 3 do 20 proc. (Dz.U. 1983 nr 45 poz. 207). Dla każdej z grup są też przewidziane tzw. kwoty wolne od podatku.
Wyróżnia się trzy grupy podatkowe:
– I grupa podatkowa: małżonek, wstępni i zstępni, rodzeństwo, teściowie, zięciowie i synowe, pasierbowie, ojczym, macocha;
– II grupa: zstępni rodzeństwa, małżonkowie rodzeństwa i pasierbów, rodzeństwo rodziców, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie zstępnych;
– III grupa: pozostałe osoby.
Warto pamiętać, że po przekazaniu czy zakupie np. mieszkania, rodzice lub dziadkowie są zobowiązani zgłosić to do urzędu skarbowego – w innym przypadku trzeba mieć świadomość, że trzeba będzie uregulować nie tylko opłatę standardową, ale też ew. karę za niedopełnienie procedur.
Kar.kw./fot.jarmoluk/Pixabay.com